Na Alta Idade Media do noroeste da Península Ibérica documéntanse tres monarcas —ou señores territoriais— con este nome: Froilán ou Froila I, que gobernaría desde a súa corte de Oviedo o convencionalmente chamado “reino ástur-galaico”, de 757 a 768, e refundou o mosteiro de Samos. Outro, Froilán ou Froila II, que xa gobernou desde León, a capital do convencionalmente chamado “reino galaico-leonés”, de 924 a 925. Cómpre engadir, así mesmo, Froila Xemúndez, conde galego de Lugo que en 866 lle usurpou o trono de Oviedo ao mozo Afonso III e que gobernou varios meses como un monarca máis. Este período altomedieval foi de grande escuridade histórica no cal as poucas fontes documentais existentes —sobre todo as árabes do Al-Ándalus— falan unicamente do reino de Yillikya ou Jalikiah (Gallaecia) ou “reino dos galaicos” para o territorio dos cristiáns de todo o noroeste peninsular, o situado ao norte do río Douro, denominación agochada ou minimizada pola historiografía española. Tamén as fontes europeas —sobre todo as francesas— recoñecen o extenso reino medieval de Galicia, que comprendía un territorio moito máis amplo có da Galicia actual.
