Guía de nomes galegos

Do latín Fortunatus, cognome romano frecuentísimo de significado transparente por corresponder ao adxectivo fortunatus 'afortunado, que ten boa fortuna', derivado de fortuna 'fortuna, sorte'. Os romanos personificaron a fortuna na deusa Fortuna, e o fortunatos era o favorito desta deusa.

San Fortunato de Poitiers (540-600), nado en Italia, tivo sona como poeta en latín. Curado dunha doenza grave por intercesión de san Martiño de Tours, peregrinou á tumba deste santo. Elixido bispo de Poitiers en 597, morrería pouco despois.

Santa Fortunata, doncela valenciana, morreu mártir nunha das primeiras persecucións.

A forma feminina do nome popularizouse pola novela Fortunata y Jacinta (1857), do escritor español Benito Pérez Galdós. Fortunato de Trasmundi (1990) é unha novela de Darío Xohán Cabana.

Fortunato Cruces Angueira (Dodro 1870 - Buenos Aires 1961), xornalista e escritor en galego e en castelán que na emigración arxentina fundou varias publicacións galegas, como o semanario Correo de Galicia (1898), a revista Nova Galicia (1901) e La Voz de Galicia (1913); tamén foi cofundador, xunto con outros empresarios da colectividade galega de Buenos Aires, do Banco de Galicia (1904), que aínda na actualidade é unha das principais entidades bancarias da República Arxentina.