Guía de nomes galegos

Antigo nome de orixe xermánica, atestado en documentos galegos desde o século VIII, como Regimundus, Reimundus ou Raimundo, composto polas raíces góticas ragin ‘consello, decisión, resolución’ e mund ‘man; protección’.

Este nome deu lugar aos topónimos Remonde, Reimonde e Ramonde e ós apelidos Reimúndez, Reimóndez e Raimúndez.

San Raimundo de Penyafort naceu en 1175 no castelo deste nome, preto de Vilafranca del Penedès (Cataluña), de familia catalá nobre. Estudou en Boloña (Italia) e foi profesor de dereito desta universidade. Faleceu case centenario.

San Raimundo ou san Ramón Nonato (século XIII) naceu en Portell (Lleida). O sobrenome de Nonato débese a que a súa nai morreu antes de el nacer e houbo que lle facer a cesárea ao cadáver. Unha vez canonizado acabaríase convertendo en protector das mulleres embarazadas para ter un bo parto. Foi un dos primeiros mercedarios e viaxou por África para redimir cativos.

Aínda que se rexistra o nome en textos galegos do ano 1031, o certo é que a presenza do nobre borgoñón Raimundo de Borgoña en Galicia a finais do século XI lle debeu dar un bo pulo. Este nobre —irmán do poderoso monxe de Cluny Guido de Borgoña, futuro papa Calisto II— acudiu en 1087 á Península Ibérica para loitar contra os almorábides. O rei Afonso VI de León, Galicia e Castela casouno coa súa filla máis vella, Orraca, e confioulles a ambos o goberno do reino de Galicia, de Ortegal a Coímbra, como condes. Finou en 1109. O seu fillo Afonso Raimúndez (futuro Afonso VII, nado en Caldas de Reis) sería o primeiro monarca da dinastía borgoñoa nos tres reinos citados.

O filósofo mallorquín Raimundo ou Raimon Llul (1235-1315), escritor en latín, catalán e árabe.

Raimundo García Domínguez (1916-2003), coñecido como ‘Borobó’, xornalista e escritor, sobre todo pola súa etapa como director do diario compostelán La Noche, onde deu cabida a novos escritores galegos que acabarían sendo coñecidos como a Xeración de La Noche.