Guía de nomes galegos

Do nome latino Maximus, alcume xa difuso na época antiga de Roma que, en orixe, indicaba 'o fillo máis vello' de entre varios irmáns. A etimoloxía do nome está en maximus, superlativo irregular de magnus 'grande'.

Máximo (Magnus Maximus) foi emperador do Imperio romano de Occidente de 383 a 388. Era de orixe hispana, posiblemente da Gallaecia. Os exércitos de Britania proclamárono emperador, fronte a Graciano, pero foi considerado un usurpador. No ano 387 apoderouse de Italia e enfrontouse despois a Teodosio (tamén galaico), que o venceu e mandou executar. Durante o curto goberno de Máximo tivo lugar a execución do bispo galaico Prisciliano en Tréveris (Alemaña), no ano 386. O xuízo e posterior execución deste reformador relixioso foron para algúns case unha disputa interna entre galaicos, pois ademais de Máximo ao parecer tamén era da Gallaecia o papa san Dámaso; en todo caso, os dous foron hostís ao bispo considerado herético. Por outra banda, en Gran Bretaña, na historia mítica do País de Gales dáselle ao emperador Máximo o papel de “pai fundador” de varias dinastías reais galesas, porque casara cunha britona chamada Helen e conseguira como regalo de voda a soberanía política do seu pobo.

Houbo varios santos con este nome: o bispo san Máximo de Xerusalén (século IV); san Máximo o Confesor (c. 580-662), secretario do emperador de Oriente Heraclio; san Máximo o Grego (século XVI), monxe do monte Athos que foi chamado en 1516 a Moscova como tradutor do grego ao eslavo.

Así mesmo, tamén se citan varias santas co nome de Máxima, todas mártires: unha martirizada con santa Bríxida, outra en Frejus (Occitania) e outra en Lisboa.

O escritor ruso Maxim Gorki, pseudónimo de Aleksei M. Peskov (1868-1936) e o artista alemán, nacionalizado francés, Max Ernst (1891-1976).

En Galicia lembramos o pintor e gravador ferrolán Máximo Ramos (1880-1944).