Guía de nomes galegos

Do latín  vincens (ac. vincentem), participio presente do verbo uinco 'vencer': 'o vencedor, o vitorioso'. A variante Vicenzo procede dun derivado, Vincentium. Foi un nome moi usado entre os cristiáns polo seu valor augural (que vence o demo, as tentacións do mundo etc.).

San Vicente de Zaragoza naceu nesta cidade a finais do século III, onde foi diácono do bispo san Valerio. As autoridades romanas prendéronos aos dous e leváronos a Valencia, onde foron martirizados. Segundo a tradición, as súas reliquias foron trasladadas no século VIII ao Algarve portugués e o rei Afonso Henriques levaríaas despois a Lisboa.

Na Baixa Idade Media popularizou o nome san Vicente Ferrer (1357-1419), frade valenciano de moita sona polos seus sermóns que, pronunciados na variante valenciana do catalán, milagrosamente eran entendidos por todos os seus oíntes, estivesen onde estivesen; mesmo na Bretaña, onde morrería, non deixou de predicar na súa lingua materna.

O pintor holandés Vincent van Gogh (1853-1890), o novelista valenciano Vicente Blasco Ibáñez (1867-1928) e o poeta andaluz Vicente Aleixandre (1896-1994), Premio Nobel de Literatura de 1977.

En Galicia salientamos o escritor ourensán Vicente Martínez-Risco ‘Vicente Risco’ (1884-1963), membro destacado da Xeración Nós e unha das figuras máis importantes e controvertidas da historia da literatura galega; foi homenaxeado co Día das Letras Galegas de 1981. Así mesmo, foi o segundo nome de Xoán Vicente Viqueira (1886-1924), a quen se lle dedicou o Día das Letras de 1974.