Guía de nomes galegos

Do grego Oréstēs 'da montaña, montañés', derivado de óros 'montaña'.

Na mitoloxía grega Orestes é fillo de Agamenón, rei de Micenas, e de Clitemnestra. Cando era un neno, Agamenón sufriu un intento de asasinato á súa volta da guerra de Troia por Clitemnestra e Existo. Axudado pola súa irmá Electra puido fuxir da morte e refuxiarse na Fócida. Anos despois volveu a Micenas e, coa axuda de Electra, matou a súa nai e a Existo, e liberou a súa irmá Ifixenia, prisioneira de Artemisa na Táuride. Por asasinar a nai, sería perseguido polas Furias e fuxiu a Delfos, onde o purificou Apolo. Os xuíces acabarían absolvéndoo, co apoio de Atenea. Orestes aplica na vinganza a antiquísima lei do Talión.

A figura de Orestes foi importante fonte de inspiración literaria: a Orestíada de Esquilo, Ifixenia en Tauris de Eurípides, o Oreste de Voltaire, A Orestiada de A. Dumas, Ifixenia en Tauris de Goethe, As moscas de Jean-Paul Sartre e, finalmente, Un hombre que se parecía a Orestes (1968), obra en castelán de Álvaro Cunqueiro. Orestes é tamén unha obra de teatro de Arcadio López-Casanova (1963).