Guía de nomes galegos

Nome de orixe xermánica de procedencia francesa, documentado nos textos galegos desde o século XII, que pode estar composto por un primeiro elemento hûn ‘cría de oso’, e o segundo, bairthts ‘claro, brillante; célebre, famoso’.

Santo Humberto de Liexa (século VII) foi bispo de Maastricht e de Liexa e evanxelizador das Ardenas. Tense por patrón dos cazadores (como san Xián), dos cans de caza e dos gardas forestais; tamén é avogado contra a rabia (como santo Eutelo).

Varios condes de Savoia levaron este nome; un deles, o terceiro (século XII), foi canonizado. Eran da Casa de Savoia dous reis da Italia unificada así chamados: Umberto I, que reinou de 1878 a 1900, e Umberto II, que só reinou do 9 de maio ao 13 de xuño de 1946, pois un referendo popular aboliu a monarquía e estableceu a república neste país.

Tivo sona o xeneral portugués Humberto da Silva Delgado (1906-1965), alcumado o “xeneral sen medo”, líder da oposición á ditadura de Oliveira Salazar; foi asasinado xunto coa súa secretaria pola PIDE (policía política portuguesa) en Villanueva del Fresno, na Estremadura española. Tal crime provocou protestas internacionais; sete anos despois a Revolución dos Caraveis acabaría coa ditadura portuguesa.

O italiano Umberto Eco (1932-2016) foi o persoeiro máis coñecido con este nome; foi autor de numerosos ensaios sobre semiótica, estética, lingüística e filosofía, pero a obra que o fixo máis famoso foi a súa novela histórica e de misterio O nome da rosa (1980), da que se fixo unha película en 1986.