Guía de nomes galegos

Do grego Hippólytos, latinizado en Hippolytus, que significa 'o que ceiba os cabalos', 'guerreiro', composto das palabras gregas híppos 'cabalo' e mais do adxectivo verbal lytós 'que libera', 'que ceiba'.

Na mitoloxía grega, Hipólito era fillo de Teseu e da amazona Melanipa, de quen herdou a afección pola caza. A súa madrasta Fedra quixo seducilo; el rexeitouna e ela simulou unha violación. Morreu arrastrado por cabalos, castigado polo deus Posidón. Hipólita era a raíña das amazonas, relacionada coa lenda de Heracles.

Santo Hipólito o doutor (c. 170-235) era un filósofo romano que polemizara co papa san Ponciano. O Estado romano desterrou os dous á illa de Sardeña, condenándoos a traballos forzados, o que motivou que esquecesen as disputas e que recomendasen a unidade de todos os cristiáns. Houbo outro santo así chamado no século III, carcereiro de san Lourenzo; segundo a lenda tamén morreu, como o grego mitolóxico, arrastrado por cabalos.

O pontevedrés Hipólito de Sá Bravo (1907-2001), escritor, historiador e músico; distinguiuse polos seus estudos sobre o románico galego e por varias monografías sobre mosteiros (Sobrado, Poio, Celanova etc.).

Hipólita Muíño Lago, mestra e escritora ferrolá que empregou o pseudónimo Valentina Lago-Valladares, finada en 1917.