Guía de nomes galegos

Do celta Brenainn, nome dun santo irlandés do século VI, latinizado baixo as formas Brendanus e Brandanus.

San Brandán é un heroe fabuloso de aventuras marítimas, compiladas no século X nunha obra que se traduciu a varias linguas europeas, a Navigatio Sancti Brendani. Esta odisea cristiá foi moi popular na Idade Media. Na mitoloxía popular galega rexístrase un episodio da vida deste santo bispo, que segundo se di era descendente dos fillos de Breogán que poboaran a verde Eirín.

Conta a lenda que este bispo gaélico irlandés fretou un barco e embarcou nel cos seus fregueses. Internáronse no océano e tiveron a sorte de atopar unha illa que os salvou dunha violenta tempestade, pero resulta que esa illa era unha balea durmida que acabou chegando mainamente ás costas de Galicia. Interprétase que esta lenda responde ao feito histórico de que os antigos monxes irlandeses tanto confiaban na providencia divina que se aventuraban no Atlántico coas súas febles embarcacións sen remos nin velas (os currags). Está arraigado na tradición irlandesa que o paraíso dos mortos estaba nunha illa de Occidente.