Guía de nomes galegos

Do latín Vivianus, derivado do xentilicio Vibius, correspondente ao etrusco Vipi. Por etimoloxía popular o nome Vivianus foi relacionado co verbo vivere e interpretado como nome augural cristián. Así se documenta de forma consistente nos textos medievais galegos. Vivián é un dos antigos nomes galegos que xa temos documentado no século XI e que sempre perdurou como apelido.

Viviana (ou Niniana) é a Dama do Lago do lendario ciclo artúrico, unha meiga sedutora que aprendera as artes da maxia de Merlín, a quen deixou encerrado de por vida nunha cova. Despois raptou a Lanzarote, educouno e levouno a Camelot para ser armado cabaleiro. Tras a morte de Merlín, Viviana convértese en conselleira do rei Artur, a quen lle proporcionou a espada Excálibur.

Houbo tamén unha santa Viviana (século IV), mártir romana, e un san Vivián (século VI), bispo de Saintes (Francia).

Bibiano Fernández Osorio-Tafall (Salcedo 1902-México 1990), doutor en ciencias naturais e secretario da Misión Biolóxica de Pontevedra. Como alcalde de Pontevedra en 1932 presidiu a Asemblea de Municipios en Santiago para a redacción do Estatuto de Galicia que se plebiscitaría en 1936. No seu exilio, tras a guerra civil española, foi profesor en México e desempeñou importantes cargos na ONU.

Bibiano Morón (1950-2016), cantautor galego coñecido como Bibiano; formou parte do colectivo Voces Ceibes e gravou temas en galego de carácter político-social.