Guía de nomes galegos

Do verbo latino valeo ‘ser forte’ procede o participio valens, -entis 'forte, san', de valeo 'ser forte', 'estar ben de saúde, estar san', e deste, o nome persoal latino Valentius. O nome moderno vén do acusativo, valentem. Valente é un cultismo; a forma patrimonial consérvase nos topónimos Vente e Vilarvente.

Flavio Xulio Valente foi emperador romano de Oriente de 364 a 378 grazas a que o seu irmán Valentiniano I, emperador de Occidente, o asociou ao poder e lle cedeu o goberno desa zona do imperio. Era de relixión ariana. Tivo guerras contra o imperio sasánida e contra os godos, que o derrotaron na batalla de Adrianópolis, onde atopou a morte (378).