Este nome xa se usou na Idade Media como consecuencia da popularidade das novelas de cabaleiros. Lanzarote ou Lancelote do Lago é un dos cabaleiros da Táboa Redonda, da mítica corte do rei Artur de Britania: o máis fermoso, o máis cortés e o máis valente de todos eles. Amigo íntimo do rei, ama e posúe a raíña Xenevra, a esposa do monarca. Artur descobre a traizón e persegue os namorados ata Francia, pero tivo que volver ao rebelarse contra el o seu fillo Mordred.
En Galicia tamén tivo vixencia este nome ata finais do século XV, polo menos entre membros da nobreza. Despois foi esmorecendo debido a disposicións eclesiásticas, como a do sínodo de Ourense de 1544, en que se lles recomendaba aos cregos oficiantes de bautismos que puxesen nomes de santos e santas —pois así os bautizados tiñan avogado no ceo— e que rexeitasen outros como Heitor ou Rolán “que habeis acostumbrado a le poner”.
