Guía de nomes galegos

Do antigo xentilicio latino de orixe etrusca Egnatius, que no latín da época posclásica se transformou en Ignatius; talvez por unha etimoloxía popular que relacionou o nome con ignis 'lume'.

Santo Ignacio de Antioquía (séculos I-II), chamado o Teóforo ‘portador de Cristo’ (por levalo no corazón), era discípulo de san Xoán Evanxelista. Trasladado a Roma, botárono aos leóns no Coliseo (ano 107).

Santo Ignacio de Loiola (c.1491-1556) naceu no castelo vasco de Loiola. Chamábase orixinalmente Éneco ou Íñigo, pero decidiu trocar o seu nome de pía polo de Ignacio en honor ao santo de Antioquía. E a partir de Ignacio xurdiu en vasco a variante Iñaki. De familia nobre, tomara a carreira das armas. No asedio de Pamplona polos franceses (1521), resultou ferido gravemente nas pernas, feito que cambiaría a súa vida. Despois de experiencias espirituais e de peregrinacións varias fundou a Compañía de Xesús, que puxo ás ordes do papa (1540).

Ignacio Ares de Perga (1866-1922), pedagogo galego a quen Vicente Risco dedicou un artigo sobre a galeguización do ensino na revista Nós.