Guía de nomes galegos

Do grego Héktōr, que tradicionalmente se interpretaba como 'rexedor (do pobo)'. Pode vir do verbo ékhein 'rexer', 'ter', ou de hektoreîn 'esculpir', 'formar', 'educar', e significaría 'persoa formada'. A acentuación moderna é aguda, como corresponde á adaptación que se fixo na Idade Media e como está testemuñado no apelido moderno Eitor.

Na mitoloxía grega, Heitor é o fillo de Príamo, rei de Troia, e de Hécuba, e esposo de Andrómaca. A Ilíada preséntao como un bo fillo, bo marido e bo pai; tamén como o guerreiro ideal, afouto e firme, exemplo de amor á patria e á familia. É o máis valente dos guerreiros defensores de Troia. Por desgraza para el, a súa vitoria sobre Patroclo motivou que o íntimo amigo deste, Aquiles, volvese á batalla e acabase dándolle morte nun combate singular, para despois atar o seu corpo a un carro de combate e arrastralo arredor das murallas troianas. Finalmente, o seu pai Príamo puido recuperar o seu cadáver e incineralo.

O nome tivo certa vixencia en Galicia ata finais do século XV, pero entrado o século XVI foi perdendo vigor, seguramente debido a disposicións eclesiásticas, como unha do bispado de Ourense de 1544, en que se lles recomendaba aos cregos oficiantes dos bautismos que non admitisen nomes non cristiáns como Heitor e Rolán, senón os dos santos e santas.

O compositor francés Hector Berlioz (século XIX).

Héctor Homero Quiroga (1933-2018), biólogo e oceanógrafo coruñés.