Guía de nomes galegos

Do nome persoal latino Campius, derivado do latín campus, seguramente coa acepción ‘campo de exercicios militares’, ‘campo de batalla’.

San Campio é un dos chamados santos catacumbais, como santa Minia e san Pexerto, que empezaron a ter culto en Galicia desde hai pouco máis de douscentos anos. Ao consideraren que todos os corpos enterrados nas catacumbas de Roma correspondían a mártires cristiáns, eclesiásticos e nobres galegos acabaron obtendo permiso para trasladalos a diversos lugares de Galicia, onde se lles acabou rendendo culto. San Campio, xunto con santa Minia, é o que tivo máis éxito popular, o máis venerado.

Contra 1774, o arcediago de Trastámara Xavier Celada conseguiu do papa Pío VI a doazón dun dos corpos depositados nas catacumbas de san Calisto de Roma. Escolleu un que poñía Campio (ou Kampio) na lápida e trasladouno á igrexa de Santo Ourente de Entíns (Outes). Despois argallóuselle unha haxiografía fabulosa: que era soldado —de aí que se convertese en Galicia en protector dos mozos que ían ao servizo militar—, o nome da súa esposa, que tivo tres fillos e que morreron todos martirizados durante as persecucións de Diocleciano.

Non só recibe culto en Outes, pois no Baixo Miño, en Figueiró (Tomiño), existe o santuario de San Campio “de Lonxe”, así denominado, que mesmo conta cun amplo albergue para peregrinos.