Guía de nomes galegos

Nome tomado do latín Leander ou Leandrus, adaptación do grego Léandros 'home do pobo', composto de leṓs 'pobo' e anḗr, andrós 'home', 'varón'.

Na mitoloxía grega, Leandro era un mozo de Abido, namorado de Ero, belísima sacerdotisa de Afrodita; todas as noites atravesaba a nado o Helesponto para estar con ela, levando nas mans un farol, ata que unha noite se lle apagou e morreu afogado.

San Leandro (século VI), natural de Cartaxena, trasladouse a Sevilla xunto cos seus pais e irmáns. Nomeado arcebispo de Sevilla, converteu ao catolicismo a Hermexildo, gobernador da Bética, fillo do rei visigodo Leovexildo, que era ariano. Por este motivo, Leandro tivo que se exiliar a Constantinopla e cando volveu conseguiu que o rei Recaredo, herdeiro de Leovexildo, abxurase do arianismo no terceiro concilio de Toledo (589).

Leandro Fernández de Moratín (1760-1828) foi o dramaturgo español máis importante de fins do século XVIII e principios do XIX.

Leandro de Saralegui Medina (1839-1910) e Leandro Carré Alvarellos (1888-1976), escritores galegos, o primeiro en castelán e o segundo en galego, cofundador este das Irmandades da Fala. Leandro Pita Romero (1898-1985), político, diplomático, xornalista e escritor galego.