Guía de nomes galegos

Nome xermánico moi antigo, documentado nos textos galegos desde o século VIII. De orixe xermánica, está composto por unha primeira raíz gótica *aírmans, aírmins ‘grande, ancho’ e outra derivada de *geldan ‘valer’.

Santo Hermexildo de Sevilla (século VI) era o fillo primoxénito do rei visigodo Leovexildo, de relixión ariana. O seu pai confiáralle o goberno da Bética. Influído por san Leandro e pola súa muller Ingunda, abxurou do arianismo e integrouse no catolicismo. Encabezou unha rebelión contra o seu pai, aliándose cos suevos e cos bizantinos. Morreu asasinado nunha prisión de Tarragona.

Santo Hermexildo de Salceda (século X), santo galego, era curmán de san Rosendo e sobriño de santa Aragonte, segunda esposa do rei de Galicia e León Ordoño II. Acompañou a súa tía ao seu retiro no mosteiro de Salceda (Baixo Miño) cando o rei a repudiou.

Hermexildo Gotérrez (850-912), poderoso nobre galego que formou parte da curia do rei galaico Afonso III o Grande, do que foi mordomo real. Era curmán de san Rosendo e home forte do reino, conde de Tui e do Porto. Foi, ademais, o conquistador de Coimbra (878), que co tempo sería a cidade máis meridional do reino medieval de Galicia.

Hermexildo Alóitez (século X), conde de Présaras, curmán da raíña Elvira Méndez —esposa do rei galaico-leonés Ordoño II— e bisavó do poderoso conde Pedro Fróilaz de Traba.

Hermexildo (Mendo) González, conde galego de Tui e do Porto que en 926 casou con Mumadona Díaz. Á morte do seu esposo (950), a condesa Mumadona —bisneta dun conde chamado Vímara Pérez— fundou nun lugar ermo o mosteiro dúplice de San Mamede, orixe da cidade portuguesa de Guimarães.

Hermenexildo Amoedo Carballo (1747-1811), o padre Amoedo, relixioso e poeta pontevedrés. Hermenegildo Calvelo (1856-1918), mestre e xornalista de Carballo.