Do latín Herculanus, derivado de Hercules, que significa 'dedicado ou consagrado a Hércules'. Posiblemente sexa xa de antigo un caso de topónimo convertido en antropónimo, porque na antigüidade a cidade italiana de Herculaneum (hoxe Torre del Greco, na Campania) tivo a súa sona porque un terremoto a destruíu parcialmente en tempos de Nerón e despois o Vesubio asolagouna coa súa lava no ano 79. Escavacións de 1720 baixo Portici e Resina e outras de 1738 e 1927 converteron Herculano nun dos centros arqueolóxicos máis interesantes do mundo.
