O santuario da Nosa Señora da Escravitude está situado na parroquia de Cruces (Padrón), ao pé do Camiño de Santiago. A súa orixe está nunha fonte ‘santa’ de moita sona porque se consideraban curadoras as súas augas. Contra 1730, un home do Salnés enfermou de hidropisía e disque curou ás 72 horas bebendo da súa auga. Agradecido, o home dixo: “Bendita sexas, Virxe Santísima, que me libraches da escravitude do meu mal”. Desta exclamación seica naceu o topónimo. Pola devoción que suscitou o milagre empezouse a construír decontado un gran santuario, cun carro de bois doado polo enfermo curado.
