Guía de nomes galegos

Do hebreo Dawidh, que uns interpretan como 'amado' e outros relacionan co antigo asirio dâwidum 'comandante (das tropas reais)'.

Era o nome do segundo rei hebreo (c. 1015-c. 975 a. C.). David entrou na corte de Saúl, o primeiro monarca, moi novo, como concertista de arpa. A súa fazaña mítica de matar dunha pedrada coa súa fonda o xigante filisteo Goliath deulle gran sona e non tardou en suceder a Saúl no trono.

É un personaxe central do xudaísmo e tamén do cristianismo, debido a que se cre que Cristo era da súa liñaxe. O feito de ser considerado —xunto co seu fillo Salomón— un dos grandes reis dos hebreos non impediu que os profetas o reprendesen severamente polos seus pecados, sobre todo o de adulterio. A tradición outórgalle a autoría dos Salmos da Biblia. É patrón dos músicos e dos poetas.

San David de Menevia (séculos V-VI), é o patrón do País de Gales, nación británica. Foi bispo e abade, fundador de mosteiros en Gales e Cornualla. É un santo venerado polas igrexas católica e anglicana. A súa catedral, situada na pequena cidade galesa de St Davids, é a máis grande do País de Gales; no seu interior atópase a tumba de Edmund Tudor, pai do rei inglés Henrique VII e avó do VIII. San David —Dewi Sant en galés— foi canonizado en 1123 polo papa Calisto II, que determinou nun decreto que dúas peregrinacións á catedral deste santo valían por unha a Roma, privilexio só compartido por Santiago de Compostela.

No contraforte esquerdo da fachada das Praterías da catedral de Santiago represéntase o rei David sentado no seu trono coas pernas cruzadas e tocando unha viola; trátase dunha destacada obra do estilo románico do século XII.

A figura do David bíblico inspirou numerosas obras de escritores como Voltaire, Vittorio Alfieri e André Gide; de músicos como Händel, Mozart, Milhaud e Honegger; de escultores como Verrochio e Michelangelo, e tamén pictóricas.

No contraforte esquerdo da fachada das Praterías da catedral de Santiago represéntase o rei David sentado no seu trono coas pernas cruzadas e tocando unha viola; trátase dunha destacada obra do estilo románico do século XII.

O filósofo e economista escocés David Hume (século XVIII); o pintor mexicano David Alfaro Siqueiros (1896-1974); os cineastas David W. Griffith (1875-1930), americano, e David Lean (1908-1991), inglés; o irlandés David Trimble, Premio Nobel da Paz de 1998.

David Fernández Diéguez, matemático coruñés (1875-1936). Foi secretario da Real Academia Galega entre 1926 e 1936, e presidiuna durante uns meses antes do seu falecemento.