A cidade de Lugo, a máis antiga de Galicia, foi na época romana capital do convento xurídico lucense da provincia da Gallaecia. En orixe, era un campamento romano fortificado. Co nome de Lucus Augusti fundouse hai máis de dous mil anos na época de Augusto. Entre o 265 e o 315 construíronse as súas murallas, a única fortificación romana que conserva íntegro o seu perímetro. Estas murallas fixeron de Lugo a praza máis forte de Galicia na Idade Media, a que maior influencia tivo no reino na Alta Idade Media, cunha nobreza que contaba cun gran poder na corte de Oviedo e que foi quen de quitar e poñer reis ao seu antollo en non poucas ocasións. Coa fragmentación do ancestral reino da Gallaecia no século XII, pódese dicir que a Galicia actual vén sendo a Gallaecia lucense, malia perder Lugo desde a Idade Media a categoría de capital ante o ascenso dunha nova cidade, Compostela, que, polo seu carácter apostólico, obrigou a Lugo a cederlle o posto.
Lugo foi nome de persoa na Galicia medieval e tamén de galeguistas do século XX da emigración americana.
