Guía de nomes galegos

Antigo nome medieval de importación franca con presenza nos textos galegos desde o século XI. Está composto por unha raíz xermánica que se ten posto en relación con *bera(n) ‘oso’, *baira ‘xabarín’ ou beran ‘traer, levar’. A segunda parte é hardus ‘forte, duro’. A súa forma apocopada Bernal tamén chegou a ter certo uso, aínda que hoxe é case máis doado atopar ambas as formas como apelido.

San Bernaldo de Claraval (1090-1153) foi un frade borgoñón considerado o segundo fundador da orde do Císter, pola reforma que lle fixo. Fundou (1115) o mosteiro de Clairvaux (Claraval), que gobernaría ata a súa morte (1153). Puxo a orde ao servizo do papado e interveu nos asuntos políticos e relixiosos da época. En 1146 predicou en Vezelay a segunda cruzada. Foi un dos propagadores do culto a María; os cistercienses fundaron moitas igrexas na súa honra.

Bernal de Bonaval foi un segrel compostelán do século XIII, autor de dez cántigas de amor, oito de amigo e unha tenzón.

La casa de Bernarda Alba foi unha obra teatral de Federico García Lorca, escrita en 1936.

Bernardo Barreiro de V.V. [Vázquez Varela] (1850-1904), historiador, xornalista e poeta galego. Foi arquiveiro da Deputación Provincial da Coruña (1881) e estudou os distintos arquivos galegos así como outros documentos relativos a Galicia conservados noutras bibliotecas. Exiliado na Arxentina, redactou os estatutos do Centro Gallego de Buenos Aires.

Bernardo Bertolucci (1940-2018), director e guionista italiano de filmes como Novecento (1976) e O derradeiro emperador (1987), polo que obtivo o Óscar ao mellor director.

Bernard Shaw (1856-1950), dramaturgo e crítico irlandés.