Na mitoloxía grega, Asteria era, por unha parte, filla do titán Ceo e de Febe; pretendida por Zeus, transformouse en paspallás para librarse del e botouse ao mar, onde se transformou nunha illa errante por uns chamada Asteria e por outros Ortixia, ou illa dos paspallás, que máis tarde acabaría recibindo o nome de Delos.
Outra Asteria era filla de Zeus e de Themis; cando ela dominaba a Terra predominaban os sentimentos de xustiza e virtude, pero os homes volvéronse ruíns e entón ela marchou ó ceo para brillar como unha constelación (Virgo), converténdose, polo tanto, na personificación das estrelas e da xustiza.
Houbo, así mesmo, unha santa Asteria de Bérgamo (Italia), mártir durante a persecución de Diocleciano (303-304).
