Letras Galegas 2021

Ano 2021

Xela Arias

A Real Academia Galega afonda na vida e na obra de Xela Arias no simposio das Letras Galegas 2021.

Programa dispoñible nesta ligazón.

Xela Arias arredor do ano 1993

Autor: Xulio Gil.

Xela Arias na Granxa Escola de Barreiros no ano 1963

Autor: Avelino Pousa Antelo

Fonte: arquivo familiar

Xela Arias, con só uns meses, cos seus pais, Valentín Arias e Amparo Castaño, na Granxa Escola de Barreiros

Fonte: arquivo familiar

No parque do Castro (Vigo), en marzo de 1972

Fonte: arquivo familiar

Xela Arias en 2003

Autor: Lois A.C.

Xela Arias, X. García Crego e Celia Torres en Xerais no ano 1989

Autor: Xoán Vilar Cardona

Fonte: Xerais

Denuncia do equilibrio (1986), primeiro poemario de Xela Arias, con cuberta de Xosé Guillermo

Xela Arias, no centro da imaxe, presenta a colección Clásicos do noso Tempo de Xerais na feira do libro de Vigo (1989). Pola esquerda, Xavier Rodríguez Baixeiras, tradutor do segundo número da colección, O demo nos outeiros de Cesare Pavese; Malós Cabrera, tradutora do primeiro, A caída de Albert Camus; e Valentín Arias, tradutor do terceiro, Voo de noite de Antoine de Saint-Exupéry. Xerais publicou en 1990 na mesma colección o Dublineses de James Joyce na tradución da propia Xela Arias, Débora Ramonde e Rafael Ferradás.

Autor: Xoán Vilar Cardona

Autor: Xulio Gil.

Imaxe da sesión de fotos de Tigres coma cabalos. O libro inclúe unha moi similar a esta acompañando o poema "III. Monólogo adicto".

Autor: Xulio Gil.

Xela Arias na Feira do Libro de Vigo de 1993.

Fonte: Arquivo da libraría Cartabón

1/12

Biografía

Xela Arias. Declárome inconforme

Por Ana Romaní

Acaso sexa a declaración que sostén con máis clara rotundidade a postura vital e literaria de Xela Arias. Un inconformismo creativo e solidario que, desde a lucidez dunha mente en rebeldía, despregou ao longo de corenta e un anos de vida a paixón da palabra na súa máis depurada independencia, en cada un dos seus actos poéticos, culturais, cívicos. Por ser exactas, ela dixo:

Ler máis

Tribuna

Xela Arias

Víctor F. Freixanes

Non é un día, é todo o ano. Aínda máis, en realidade o Día das Letras Galegas é unha fiestra que se abre cara ao futuro. Descuberta e, ao mesmo tempo, reflexión. A figura escollida serve de referencia non só dunha obra individual, a creación literaria ou estética, senón que vén ser asemade crónica ou evocación dun tempo. Carvalho Calero, a quen a RAG dedicou o ano pasado a xornada grande do 17 de maio, encarnaba o galeguismo do pasado século, dende o Seminario de Estudos Galegos (1923), coa memoria das Irmandades da Fala (1916) e o tempo ilusionado da Segunda República, ata a resistencia do exilio interior nos anos 50-60 e as reflexións posteriores arredor das estratexias do idioma. En certos aspectos a súa figura asemellábase historicamente á de Antonio Fraguas, homenaxeado en 2019.

Ler máis