Mercedes Queixas Zas, nova académica correspondente

Mercedes Queixas Zas (A Coruña, 1968) foi nomeada membro correspondente da Real Academia Galega no pleno ordinario da institución celebrado onte pola tarde na Coruña. Na xuntanza votouse a favor da incorporación da profesora e escritora, tendo en conta o seu labor a prol da difusión da cultura galega e compromiso coa defensa do idioma. Mercedes Queixas Zas é autora de ensaios divulgativos, estudos sobre a historia da lingua e a literatura galegas e biografías de persoeiros das nosas letras, e participa activamente en distintas iniciativas a prol da identidade galega. Desde 2005 é secretaria xeral da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega.

A nova académica correspondente é licenciada en Filoloxía Galego-Portuguesa pola Universidade da Coruña e iniciou a súa andaina profesional como coordinadora da editorial Laiovento, responsabilidade que exerceu desde 1995 até o ano 2000. Desde o curso 1996-1997, compatibilizou este labor coa docencia de lingua e literatura galegas no ensino secundario, profesión que desenvolve nestes momentos no CPI Alcalde Xosé Pichel de Coristanco (A Coruña). Entre 2007 e 2010 foi coordinadora territorial de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística da provincia da Coruña, dependente da Secretaría Xeral de Política Lingüística.

Como escritora publicou en solitario dez títulos, obras de carácter divulgativo como Os trobadores do Reino de Galiza (1997), Breve historia da literatura galega (1999) e De pergamiños, follas voandeiras e libros ao .gal. Breve historia da literatura galega (2016), e estudos como Frei Martín Sarmiento. O inicio da recuperación da conciencia galega (2002) e Ramón Piñeiro. A expresión cultural dunha estratexia política (2009). Tamén cultivou o xénero biográfico en Vivir, unha aventura irrepetíbel. Biografía de María do Carme Kruckenberg (2011), Premio de Ensaio da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega do ano 2012; Labrego con algo de poeta. Biografía de Manuel María (2016), Premio de Ensaio da II Gala do Libro Galego (2017); ou Lois Pereiro. A urxencia poética dun futuro alleo (2011).

Como creadora cultivou a literatura infantil en Xandra, a landra que quería voar (2017) e como tradutora verteu ao galego Nacionalismos no mundo (1997) e España uniforme (2001). Participou ademais nunha vintena de obras colectivas, entre elas Historia da literatura galega (1996) e Historia xeral da literatura galega (2001) e impartiu relatorios en distintos foros galegos, estatais e internacionais.