Illa de Toralla, en Vigo. (Arquivo RAG)
Inserido no movemento neotrobadoresco no ano da súa publicación, en 1933, o poema de Álvaro Cunqueiro que reproducimos máis abaixo é unha transcrición do que aparece na segunda edición deste libro, publicada por Monterrey en 1957.
8
Hai unha illa loubada
alá no fondal do mar.
Ten bois da color do tempo
e pastoras de cristal.
Ten un río de paxaros
que desemboca en canción.
Paxaros mornos de illa
con os seus niños no sol.
Ten lúa nova e crecente
i ollos pra decir ai lá!
A boca tena pechada
para vendimas de sal.
E ten un cabelo novo,
ai amor! qué pelo ten.
Cheiro profundo de alga
e sabor limo de mel.
Hai unha illa loubada
Alá no fondal do mar.
Navegada de luceiros
na noite nácelle o van.
