230 ~ oletin de la Real ~~lcade mia Gallega:
colorada com'a guinda, guinda non ?; moura como o pez e pez non ?.?A silva,
a frol, a autora verde yaurora madura.,
Unha cana cervatana, que ten cento e unha cana, cada cana ten seu filio e
cada filio seu padrino.A garabanceira, ch?charos.
Unha se?ora deitada nun prado, vestida de pano labrado, nin era pavo, nin
era seda, yo que a ve pasmado se queda.A cobra . ?
Dous peludos, un pelado e un calcarabo.?Os bois, o arado yo labrego.
Duas vais e dual filias, cubertas con tres mantillas.?Nai, filla e neta.`
Unha se?ora vestida de negro, t?rnalle os cochos que a os c?s non t?n medo.?
A alamacha.
Catro rodamontes, estro jorre? fontes, dous tustus yun dalle dalle.Os
pes, os tetes, os cornos yo rabo da vaca.
Terra branca, semente moura, cinco bois ya chavella.?O papel, a tinta, os
dedos ya prisma.
Tuncurrundullo andaba na feira: no medio inchaba, no rabo roncaba, ti?a
orell?s e zangoneaba.A gaita gallega.
O muiiio. Un burro branco, pacendo nun campo, coa solta nun p?, e burro non ?. ?
Canta mais fame ten, mais anda.?O mui?o.
Alto poleiro, Mart?n cabaleiro, deu unha visada, e non lle quedou nada.?
O ourizo que rega?a.
Escarpin sobre escarpin, escarpin en vez de pano, senon que cho diga eu,
non adivinas este ano.A cebola.
Xan d'a Uzca vai latindo yo gandaroxo non ven, a culpa tena comadre que
o compadre nona t?n.?O sole, o almorzo, a muller yo labrego.
Presa ua c?rcere estou, antre cadeas metida, oras alta, oras baixa, oras
morta yoras viva.?A l?mpara.
Por detrais de aqu?' coto ven un boi xoto, e non hay home nacido nin por
nacer qu'a corte o poida traguer.0 sole.
(Conclui, d).
SECCI?N OFICIAL
PRUDENCIO CANITROT
Ajustado ya el presente n?mero, apenas si disponemos de mas es
pacio que el necesario para dar noticia de su fallecimiento. En el pr?
ximo, consagraremos al querid?simo amigo, las l?neas" ?'que tiene de
recho en nuestro coraz?n, y merece por el glorioso nombre alcanzado
por sus trabajos literarios.
