I
O. P. M. MARTI?O SARMENTO:
UNHA HIP?TESIS SOBRE O ?NTEMO
DA S?A ERUDITA ADICACI?N
Por Ram?n Otero Pedrayo
Moitas vegadas nos ternos perguntado, e ter?se perguntado
malta xente, o que teimaba o P. Sarmento caquil seu estudar i
esculcar en tantas cencias e saberes, non pubricando p?xina al
gunha e pasando o vivir enteiro, ag?s das Horas Can?nicas, pe
chado na s?a celda do mosteiro de San Mart?n de Madrid. Pois
un fito alumiaba e chamaba polos grandes traballadores de
outro tempo e de t?dolos tempos. Pensamos no sistem?tico
e prodixioso estudo de Don Anxelo Amor Ruibal. Dende moci
?o, inspirado estudante, viv?u guiado polo centileo do m?is
raiolante luceiro que se poida acender no horizonte dun
cristi?n: o demosar ca m?is esgrevia cencia hum? a Ver
dade das Escrituras. Nas mesas e nos asentos, non collendo
nos estantes e pl?teos do sal?n e do escritorio do Sr. Amor
Ruibal, amore?banse gram?ticas e vocabularios sumerios e
revistas de estudos caldeos, textos zendos, hittitas e he
br?icos. Visitamos aquil santuario do Seminario de Confeso
res de Santiago, ?s poucas horas de ter sa?do o corpo de
Don Anxelo Amor Ruibal pra a s?a santa sepultura no claus
tro da catedral compostel?n... Pensamos nos grandes erudi
tos bieitos, os PP. Montfauc?n, Mabill?n e tantos outros, e
os mestres doutras Ordes, como o P. Fl?rez... Sarmento, o
P. Martirio Sarmento, non plasmaba en Miguel Anxelo do
pasado unha enorme obra de escultura hist?rica, nin como
o seu amigo o P. Fl?rez traballaba de novo e sobre o ali
cerce de Cr?nicas, ep?grafes e tradici?ns, a historia de Espa?a..
1