A AUDICI?N RADIAL DE MONTEVIDEO
"SEMPRE EN GALIZA"
Por FERNANDO PEREIRA CAAMA?O
Unha data: 3 de setembro de 1950. Oito nomes: Alfredo So
moza (xa asulagado na eternidade), Lo?s Tob?o, Emilio Pita,
Xes?s Canabal, Pedro Couceiro, Manoel Meil?n, Ant?n Crestar
e Manoel Leiras.
Ao cabo de nove meses, como unha cantiga doce ? materni
dade, como unha louvanza ? vida, agroma en Montevideo a emi
si?n radial "Sempre en Galiza". Foron, nembargantes, uns me
ses de agardar acedo, de desacougos esenci?is, que se engaiolaban
a unha fa?sca lumiosa i evocadora. Eran, sen d?bida, os latexos
fondos e virxinales do guieiro, na sereidade dun sartego resoan
te, vidal, que alongaban o seu mensaxe, quenes abanearon a ese
fato de homes deica empurralos polo cami?o da Hestoria. Non
era somentes o relembro saudoso, de valeiras vaguedades, que
nes levaron ao xuntoiro querendoso e presentido a aqueles seres;
sab?an que no ar hab?a un desexo, un sentimento feito carne,
pra trocar un ideario a prol dos homildes, dos despose?dos, de
xusticia e non de caridade, nun outeiro dominical e trasparente.
E as? foi como xurd?u "Sempre en Galiza", que comprir? o seu
carto de s?culo de vida no vindeiro setembro, no ano do pasa
mento de quen deixara un ronsel imborr?bel, de vivenzas axus
tadas e axeitadas ao mundo de hoxe. Porque, en definitiva, a
continuidade, a regularidade, enm?is da proieuci?n insospeit?
bel da audici?n radial, ? o refrexo, por unha banda, da profun
didade dun filio da verdade e, pola outra, a confirmaci?n da
certeira visi?n dos seus fundadores, que souperon escoitar un
chamado e afastarse de t?pedos e murchos pesimismos. Foi unha
1
