"OS VELLOS NON DEBEN DE NAMORARSE"
Por LUIS SEOANE
Fai cinco anos public?use un libre meu tidoado "Castelao
artista", que sigue o torto cami?o das edici?ns das colectivida
des galegas en Am?rica, que cheg?u tarde, ou nunca, a Galicia.
En el escrib?n sobre Castelao como pintor, dibuxante e graba
dor. Tam?n como escritor encol de custi?ns art?sticas, e analic?i,
do xeito que soupen, a s?a obra de teatro que tanto ten que ver
coa pintura, pola influencia en Castelao dos ballets rusos, por
que ela mesura ? unha mixtura de teatro e ballet, dada a impor
tancia dos decorados, das m?scaras, da m?mica e a danza. L?ln'
brome de "Pimpinela", a primeira fase de "Os vellos non deben
de namorarse", le?da por Castelao a un grupo de estudantes,
entre os que me contaba, no Caf? Espa?ol da r?a do Vilar, de
Santiago, (tertulia de estudantes da que un d?a ter?se de escri
bir, pois axudaron a facer hestoria en Galicia) amostr?ndonos
os bocetos de decorados e figur?ns. Ent?n, cando xa a maior?a
dos contertulios t??ase marchado, ficamos xunto a Castelao
caf?, Carlos Maside, R. Su?rez Picallo, diputado xuntamente con
Castelao, i eu. D?xonos unha de esas frases que Togo escrib?u a
prop?sito de "Pimpinela". "Esta ? unha obra maxinada por un
pintor e non por un literato", e fal?unos da importancia dos
decorados, das caretas, dos traxes, da composici?n das esceas,
po?endo como exempros as representaci?ns do ballet ruso de
Diaghilev. El matinaba un teatro galego onde os recursos fol
kl?ricos se mesturasen ?s literarios, e que tivesen na s?a parte
pl?stica o valor que tivo a color no ballet ruso. Refir?use a Bakst,
a Benois, a Larionov, a Gontcharova... O ?neco que calaba era
eu, o m?is mozo dos catro. Maside falaba tam?n da obra deses
