CASTELAO NA LEMBRANZA
Por ALVARO GIL
O vintecinco .aniversario do pasamento de Castelao fixo
avantar a s?a figura a un primeiro plano de afervoada aitua
lidade en todo o pa?s galego, con resoancias neutras partes de
Espa?a e nas Am?ricas dos nosos emigrantes.
Disp?is dun invountario esquecimento, os galegos, e a?nda
m?is fortemente a nosa mocedade, colle contaito, forma caneen
ola coa obra de Castelao, venera a s?a persoalidade e pescuda
no que pod?a haber de anticipo, a veces coasi prof?tico, nas
s?as cavilaci?n doutrin?is e nas vivencias e s?mbolos pol?ticos
e soci?is.
Istas angueiras, que arrequentan hoxe a nosa xuventude,
despertan tam?n a saudade dos que, coma eu, co?eceron a Cas
telao dun longo trato vivo e foron testigos dos seus traballos e
aici?ns.
Picar? dista efem?rides unha primeira fixaci?n de Castelao,
xa dende o noso tempo e cit?is novos xeitos que fagan dos seus
insinos incitaci?ns, material pra ollar a posibilidade de novos
servicios a prol da terra galega.
M?is limitadamente, a?nda que non menos sinificativamente,
compre aos que foron os compa?eiros de Castelao nas tarefas
galeguistas deixar un testemu?o que arrequente a s?a presen
cia vital adem?is do que sobrevive na s?a laboura.
Tiven a sorte de ser seu amigo dende data moi ceda e sendo
eu moi novo, os primeiros anos da nasa amizade ocurriron en
Pontevedra, onde eu traballaba na Misi?n Biol?xica, ?s ordes
daquil grande home que tanto fixo por Galicia non sendo ga
lego e que vivir? no recordo e na gratitude de todos n?s: don
