CONCENCIA DA GALICIA
Por ANXEL FOLE
Castelao d? a millor versi?n do noso pobo.
O de Castelao, "post mortem", ? un caso cheo do meirande
intr?s pra todos n?s. A bibliograf?a arredor da s?a obra inmo
rredoira medr?u e medr?u nistes derradeiros anos. Por iso mes
: mo non ? nada doado decir algo orixinal, algo que non estivese
xa escrito. Cec?is por iso corra un o risco de se copear a s? mes
mo, de se repetire.
Levo dito que o pobo galego ? o gran destinatario da obra
diste gran galego. E tam?n levo escrito que o pobo galego ? o seu
protagonista. Pra Castelao Galicia ?, de primeiro, o seu mesmo
pobo.
E l?mbrome agora que tam?n escrib?n que un dos meirandes
m?ritos do noso incompar?bel artista era o de habere galeguiza
do a nosa pintura. Aa maior?a dos artistas vidos demp?is de
Castelao, do xeito que fosen, tiveron concencia da s?a obra.
O primeiramente infru?do foi o dibuxante humor?stico coru
??s Alvaro Cebreiro. Mais eu coido que tam?n quedaron as pe
? gadas da arte de Castelao nos dibuxos e na pintura de Carlos
Maside, nos ?leos de Torres e de outros dibuxantes e pintores
,dos posos d?as. O seu xeito de fitar pr? pobo c?mpesi?o e ma
rifieiro.
Alfonso Castelao dibux?u ciegos, picari?os, caciques, tendei
ros, indianos, concell?s, etc. Era ise o seu pobo e ise pobo era a
humanidade galega dos agros, aldeas e vilas, tanto da beiramar
corno de Galicia adrento.
Mais a raiolante singularidade de Castelao era o avencella
mento do dibuxante co escritor. A pluma e mailo l?piz serv?anse
