262 Dote t?n ae la Real tcademi? Gallega
DE FOLKLORE
CANTARES POPULARES
Rulifla que vas voando As estrelas andan altas,
Sen facer caso a ningu?n; A noite ben orara est?;
Vai e dille ? aquela nena Non sei se aquel en quen penc
Quo sempre lle quixen ben. Se de min se olvidar?'
Rapaza, do teu hortelo, Aquela rapaza chora,
Eu serei teu hortel?n, Chora, e ten de que chorar;
Anque toda a vida ande Que perdeu as almendrillas,
Coo meu sachi?o na man. Na restreva, a trevellar:
As estrelas ao po?ente ?Oh, Janeiro, Janeiri?o!
Son moi malas de contar, ?Oh, Janeiro de amargura!
Porque Dios as ten dispostas Inda ben non ama?ece
Cada unha en sea lugar. Cando ja ? noite escura.
Ao sair eu de esta aldea, Adi?s, adi?s, que me von,
Ao entrar neste lugar, Adi?s, que me quero ir;
Promet?ronme unha tunda; Y?game a milla soldada
Salla o que maquaira dar. Que non te quero servir.
Namoreime da laranja O feireiro foi a misa,
Porque ti?a a tona dura; Non se soubo persinar,
Namoreime en t?, minina, Cando tocaron a Santos
Porque che sentir' cordura. Pensou que era a machacar.
Olvidei unha morena O gaiteiro toca a gaita,
Por querer outra mais branca; A muller o tamboril,
Agora ja von sabendo Os fillos as casta?etas;
Onde me o zapato manca.?Na milla vida tal vin!
Contra o ceo nunca cuspas Din que as toas mas que pica
Que ? cara che ha de caer; E pra min son amorosas;
Que si has decir faltas d'outro Tam?n pican as roseiras
Ningunha en t? ha de haber. E dalas saen as rosas.
Cara de leite fervido, V?lvome pra aquela terra,
Cara de pan barolento, Non dudes nunca de min,
Tun nai anda dicindo Coidar?s ben da facenda
Que lle comen o formento. O mesmo que cando vin.