70 jolelin de la Real ylcade mia 6allega
DM PO L K L O R E
0 TACA N El RO II?
Habia'un matrimonio sin fillos, tan cubizoso, quo non daba de
comer ? gente que lle ajudaba ? traballar, por aforralas viandas. Can
do ti?a jornaleiros servia a muller ? mesa e o home comia o caldo ?
toda presa e ergu?a o pano dicindo:
?Alabado sea Dios, que ja estamos fartos.
E con esto, a gente quedabase sin corner e aforraba o matr?rnonio
a comida. Pero era o caso que o home non pasaba c'o caldo somentes,
pois non ben os jornaleiros encomenzaban ? traballar, lipase ? sua casa
e comia o que podia.
Correu a sona do mal trato que se daba naquela casa e soyo tra
ballaban para ela cando non habia jornal noutro lado.
Chegou esto ? noticia d'un xastre,?que sempre os xastres foron
curiosos e dados ?'se rir das gentes e gobernar casas alleas,e prop?
xose darlle unha licion ao vello. Soupo que un criado alug?rase co'?l
co'a condici?n de que lle daria un chaleque ademais da soldada e inci ,
touno ? que pedise aos amos que llo mandasen facer agi?a: asi o fixo 0
criado e soyo ? duras penas despois de moito rog?r conseguiu que se
chamase o xastre, o que non se presentou na casa hasta un dia en que
habia moitos jornaleiros. Saudou ao petrucio, e dixolle:
?Seique hay moita tam ilia na casa?
?Si, respondeulle, hoxe estamos muy apurados de traballo.
?Pois, por eso, non se apuren, que eu tamen sei traballar na te
rra, e p?dolles ajudar.
?Non seria malo, pero si nos ajuda non fai hoxe o chaleque.
Eso ? o de menos, o chaleque farase outro dia.
Ajuntouse o xastre ao fato dos traballadores e todos juntos traba
Ilaron hasta o medodia qua lles levaron o jantar: estenderon o pano no
chan e repartiron o caldo. Como de costume, o amo, comeuno, e de se
guida, erguendo o pano, dixo:
?Grazas ? Dios que ja estamos fartos.
A muller reoolleu as ouncas e retirouse a sua casa. Non pasara
media hora cando o home tratou de se despedir dicindo:
(1) Cuento recogido en las monta?as de Cervantes por el finado D. Teles
foro Ogea.
