Estudos e investigacións sobre María Mariño
BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
Romaní, Ana (2006): ?María Mariño: terra sen pisadas?, Festa da palabra silenciada, 21, pp. 2931. Romaní, Ana (2007): ?«Ter de castiñeiros». Sen patróns?, Culturagalega.org, Álbum de mulleres, María Mariño, http://www.culturagalega.org/album/docs/anaromani.pdf. Última consulta: 10/06/2007. Sanjurjo Fernández, Victoria (1994): ?Introducción? a María Mariño, Obra completa, Vigo, Xerais. Vázquez Vázquez, Paulino (2006): ?María Mariño: espello no serán?, Festa da palabra silenciada, 21, pp. 2939.
NOTAS
1 Este traballo foi realizado no marco do proxecto de investigación Poesía y género: poetas irlandesas y gallegas contemporáneas (HUM200504897), financiado por el Ministerio de Educación y Ciencia. ?Elexía previa a María Mariño?, composición inédita datada no Courel en 1996? (Blanco, 2007b). Romaní, 2007. Gérard Genette (1987: 82) denominou títulos temáticos (en oposición a remáticos) a aqueles que recollen información sobre o contido do texto que presentan (motivos, personaxes, etc.). Nas citas reproducidas ao longo deste traballo empregarei o seguinte sistema de abreviaturas: P: Palabra no tempo, V: Verba que comenza. Todas elas están tomadas da Obra completa, editada por Victoria Sanjurjo (Vigo: Xerais, 1994). Carmen Blanco salientou, a propósito deste poema, o ?tema da emblemática poética popular mariñana, identificada coa voz das cantigas tradicionais e co son duro do traballo do canteiro que canta a cantiga da vida ao picar a pedra?. Neste senso, explicou que o ?tema metapoético plasma o proceso tamén duro do traballo da palabra por parte da poesía que tece pedra para erguer a voz que canta en sinxeleza da vida pobre? (Blanco, 2007a: 51). 7 ?Mollo na propia sangue a dura pruma / rompendo a vena hinchada, / i escribo?. Rosalía de Castro, Follas Novas (Pociña e López, 2004). 8 Paulino Vázquez salientou a singularidade da escritora no panorama poético dos anos sesenta, derivada precisamente do feito de asumir a ?creación dunha realidade xerada na dolorosa xestación da palabra? (Vázquez, 2006: 44). 9 As primeiras lecturas da poesía da escritora noiesa salientaban xa a súa dimensión mística. Para Uxío Novoneyra, a autora ?é o primeiro poeta místico de Galicia. Unha mística sin dogma, actual, nova, con todo o agonismo do home d'hoxe e todo o patetismo que dá a inminencia da propia morte? (1982); para Méndez Ferrín, a súa poesía ?está moi cercana de certas formas da mística relixiosa? e expresa a vivencia radical da aniquilación (1984). 10 María do Cebreiro Rábade tense referido á construción en Palabra no tempo dun ?suxeito problemático e á ?constatación dunha creba profunda entre as palabras e as cousas (2006: 26n.1).
2
3 4
5
6
83
Nº 368