BQLETIN , DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 46S
a dinidade e maorazgo de habitare e morrer no amante e ?s
grevio ni?o onde naceu, amparado pola Buitra, e o Ougal, aga
sallado pola lampada de Olio de, amor dun dos sanduarios ma
rianos mais . viventes, como a cada abrente novi?os, do noso mar.
Un podente e fondo petrucio da poes?a imp?nse o lembrar
as soed?s e os poem?s de L?pez Abente. Un latexar familiar de
seu sangue animaba suas arterias. Cunha veneraci?n particolar
maxinamos n?ste ?ntre a figura raiolante e fuxid?a do bard? dos
?Queixumes?. Os apelidos dos Pondal, dos Abente, dos Valdes,
tam?n o ,ilustre dos Parga, confiren de antigo unha dinidade
as vilas labregas e mari?eiras do valente e saudoso arco ?rtabro
fist?rrico da nosa costa e nos seus cem?terios agasallados polo
vento mareiro decraran nos epitafios a antiga veci?anza e ra?s.
P?nsase no revoar de pombas, `do" frolecer de esc?mas,'' na
inocencia de frores de camari?a das c?ntig?s do pobo en honra
de Nosa Se?ora de Mux??, na Barca miragreira ofercida com?
s?mbolo tra scendente de todas as dornas,' no coral de gabanzas
traballado `con reverencia pola arte erudita, no pelerinaxe do
lumioso setembre cando
?ramo de froles semella
Mux?a a das altas penas?
o tempo de acesos gozo e door de Rosal?a consagrada tam?n
naquila ribeira saudada polo licenciado Molina,
?Una gran barca de piedra que es tal
con mastel y velas del mismo metal
do quiso mostrarse la Virgen Mar?a? ?
amada dos feudales de Altamira, pousa e espranza de peleri?os
n?rdicos, ouxeto da meditaci?n do P. M. Fray Marti?o Sarmento,
refuxio do pasaxeiro crego liberal Posee. Quix?ramos pousar
unha miga nunhas p?xinas, case esquencidas,' que deberon cha
mar cun acenar de triste e lediciosa muller no esprito de L?pez
Abente neno. Falamos da novela, a primeira de Rosal?a, ?La hija
del mar?. Pra o futuro autor de ?Escumas da ribeira?, de ?A Bu
serana?, ti?a de remanecer unha fonda suxesti?n e afalago baril
e melanc?neco en pasaxes como iste: