18 BOLETI^ DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA;
? inocente declarou ,
ao acusado sin mais probe, . .
preguntando ?t ao sabelo
case sen poder falar:
?"?Donde sodes, forasteiro,
? que vi??chesme a ` librar?"
?"Adim?rame, meu pai,
non me haberes conocido,
de San Francisco, aunque frade,
nestas h?bitos metido.
Voso fillo son Fernando,
Fernando y agora Antonio,
para ver de non cair
en tentaci?n del dernonio",
Tornou logo a sepultura
o home resucitado
e dixo all San Antonio .
? multit? de contado:
?"Moitas gracias e alegumbre
n6s a Deus podemos dar,
antes que a Italia me volva
o meu sermOn a acabar".
1larcial Valladares p?xolle ? refenda precedente iste comen
to:
"Dicese efectivamente, que S. Antonio de P?dua, sin hacer
noche, se puso desde It lia'en Portugal para librar a su padre,
condenado a muerte." ("Diferencia entre lo temporal y lo eter
no" del Padre Nieremberg, edici?n de 1778, p?g. 279"). Nos
abst?monos de anotar iste romance e demais literatura popular
por non entrar no noso prop?sito senon dar a conocer a ?bra
recolectora de Valladares.
I
"VILANCOSTA CANTIOAS"
Como levamo dito, as que van a seguir son c?ntigas octosi
l?bicas, de feiz?n e esprito populares; mais sa?das da musa do
Valladares. C?tase nelas o desexo de se concentrar no curruncho
nativo e de louvar todo canto all se ademira, dende a paisaxe.
en Pico Sacra ao preto, As condici?ns erim?ticas onde a neve "si
alga cala, pouco dura"; dende as frescas augas As mozas "agu