Dolet?n de la Real ,kcademia Gallega 247
O crego da mina aldea O que nunca estuvo longe
Ten as cirolas rachadas, Non sabe o que ? padecer;
Que l?as racharon as silvas De longe as penas aumentan
A correr tras das criadas. ? Para quen sabe querer.
O mes de Nadal foi sempre A pedri?a no valado
Un mes de moita amargura; Deixala tomar asento,
Inda ben non amanece A moza que ? murmurada
Cando ja ? noite escura. Non lle traten casamento.
Debaixo das oliveiras Menina da mina alma,
Podemos parrafear, Dame a man pola ventana;
Que talen follas miudas Se non queres dormir sola
E non as pasa o lu?r. Dormir?s acompa?ada.
A agulli?a vai cosendo, Para o domingo que ven
A alferga vaina seguindo, Son as minas munici?n;
As? fai a boa nena Con eso iranse acabando
Que do amor se vai rindo. Todalas conversaci?s.
Disme que te queima o Sol, A muller do arrieiro
Eu digo te fai fermosa; Non ten faldra na camisa;
Maza??a moi sombriza Cando o arrieiro veria
Nunca foi a mais sabrosa. Halla de poner postiza.
Eu ben vir estar o crego Escribir e non firmar
Tendendo nos cueiri?os; E como escribir no vento;
Dixen para meus adentros: ?Qu?n me dera a m?n saber
Este crego ten mininos. Donde t?s o pensamento!
Andas de abaixo pra riba, Mina nai, ?s ovelli?as
Coidas que ningu?n cho sabe, Buscai pastor para olas
E s?beo todo o mundo Que ando de amores rendido,
E mais os cas do abade. Non podo andar co' as ovellas.
As estrelas miudi?as Moito te quero e te estimo,
Son as que arreglan o tempo; Nunca me sas da memoria
Dime, rapaci?a, dime, Porque ti eres o anjo
?Onde tes o pensamento? Que me ha de subir ? groria.
Secan as herbas nos campos Unha noite no mui?o,
E volven a enverdecer; Unha noite non ? nada;
As? fan amores vellos Unha semanina enteira
Cando se volven a ver. ?Esa si que ? mui?ada!
?