BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA 139
Unha barca gue non leva= piratas nin carcamaos. Leva:
unha chea de aves
mudas ' e sin voam,'
embrulladas as prumas
t. e ,fialladas as aas.
Al? enriba do, foque,
vai unha , a pe1eirar,
hasira iiirar moxenas
de un ,coraz?n hum?n.
Logo a cantiga. Unha cantiga '` tristeira, doente, ang?
riada e desesperada:
Samos almas de . emigrados
que non puidemos chegare
a ' ollar a costa galega
ces` nosos ollos' mortaes,
ai> de n?s
cos nosos ollos mortaes.
Os ; corpus fican leixado
polos campos iropicaes;
;`' as nosas almas navegan
de cara aos eidos nadales ?ai de n?s? ? E G
de cara ?aos cidos nadales.,
Niste mesmo libro hai tain?n unha poes?a leda, algareira,
ehea de inxeleza e de fonda gracia, po?tica,, con un rimo
cancioeiril e popular ,endetado xa en NAO SENLLEIRA :
Ben v?n o gaio
do corpo labrado
na pola do pino delgado.
, Ben vin o gaio
do peito chorido
na galla do pino brandido.
?? Ben haxas, gaio,
co teu cantor?o
que eis? labras o meu rechouch?o...
En canto ? m?trica Fermin BouzaBrey emprega con
frecuencia o xeito paralelistico, que ?l resucitou, das canti
gas 'de amor e de amigo dos Cancioeiros meievs ' ?Lel?as
ao teu ouvido?, ?Parranda mari?eira?, ?G?ndara?
As tri?das, consagradas literariamente na nosa tradici?n