192 BOLET?N DE LA ACADEMIA GALLEGA
deira, titulada O Mar Cant?brico, impresa en Santiago, da que soyo
se pode supor que data do seu tempo de estudante pois non ton
p? do prelo en que se tirou, 'cense estos versos que nos din como a
sua alma estaba presa do amor que o devoraba:
Pues que tu adoras la muger que adoro,
Entrambos combatiendo
Guardemos ambos en combate horrendo
De la soberbia tierra ese tesoro,
Para sus crenchas blondas,
Para corona a la celeste frente,
Perlas contienen tus azules ondas;
Y yo para cantarla, genio ardiente,
Y versos que resuenan armoniosos
Como murmullo de escondida fuente.
Ella ?? tus aguas ceder? inocente
De cisne el seno, el cuello de paloma;
Y envuelto en grato aroma
Acoger?s el tr?mulo suspiro
Que lance impresionada
De tus cristales el helado giro. ?
. . ? .
Con isto polio fin ? studo de Pondal e sua obra. Esta foy tal
como vay dito ? vida do poso amigo, e como din os seus versos.
Uns e outros os que o lean y os que o xusguen, dar?n sempre del
a impres?n de un homo bon, libre, barudo, e a dunha inspirar?n
filia dos feitos dos que traballan os seus campas, e que responden
?s sentimentos que viven e vivir?n sempre nos seus ?nimos indo
mabres.
Dixen.
?
? Uroca:Ana E Immirr. Ron ? &atm