tDolet?n de la' Real$cademia Gallega 189
A muller quo pega a sea home, fai ben se pode.
de mercalo becerro,;facerlle; o cortello.
Inda que non durma o ollo, descansa o oso.
A l?ngoa vaya e ve?a; as mans quedas.;
Arden os cangos, quent?monos a eles.
A rico non debas y a pobre non pormetas.
As veces un ruin porco topa unha boa landra.
En Abril, canta auga poida vir.
A miller e a sardi?a,`quere ser pequenif?a.
En Mayo, que corra a auga detr?s do arado.
En Mayo, inda a vella queima o tallo.
Val mais onza de trato quo libra de traballo.
Os neg?cios, ou a veira do monte, ou a veira d? fonte.
Dimpois que eu morra, nunca o mui?o moa.
Ese preito non chega ? Cru?a.
Anda apurado como un gato con seta livianos. ?
Si queres ver ao gallegui?o, dalle un mandi?o.
0 raposo sempre tira as gali?as.
O quo boa sorte ten, na gali?.a a ha de ver.
Bagui?? a bagui?o,fixo unha vella unha pipa de vi?o.
Mi?a casi?a, meu lar: quen te gabou non to soupo gabar.
? Quen malas ma?as ten, tarde ou nunca as ha de perder.
Deixa o ladr?n, pero o fogo non.
A man ao peito; a perna ao leito.
Ao ferreiro da maldici?n, cando ten o ferro f?ltalle o carb?n.
Non hai pouco quo non cliegue, nin moito quo non se acabe.
Bodas e festas, na cas do veci?o.
Vino con mel, sube mal pro fai ben.
O vino no lagar e as fabas no fabal.
Do pan de men compadre, boa rabanda ao men afillado.
Na cas de aquel home, quen traballa come.
Val mais ruin muller, que boa manceba ter.
De balde traballa o can e mais leva pan.
Deixa andalo can co'a roca yo gato co'a mazaroca.
Meu pau de Flolanda, d' a casa yen quen me manda.
Val quen ten.
Tanto vales, canto tes.
A jaula feita, p?xaro morto.
O mozo pode morrer, pero o vello non pode vivir.
Amoria madura, pinta a uva.
Con pan e vino, ?ndase o cami?o.
(Concluif%).
ti';