SEMPRE EN CASTELAO
Por 'VICTORIA ARMESTO
Pensando sempre en Castelao coma 11 sempre pens?u en Ga
licia, hoxe, no 25 cabo de ano do seu pasamento, lembr?monos
saudosos daquil o seu engado enfeitizante que conquer?a os
coraz?s. ,
Tense dito, e o noso fil?sofo Ram?n Pi?eiro percis?uno con
belidas verbas, que Alfonso Rodr?guez Castelao representa a
1
l concencia da Galicia. Era un home dunha fonda sinxeleza mo
ral; o pobo olla nil o exemplo adoitado do home puro, alonxado
1 de corrupci?n, o home patri?tico que, doente pola saudade do
1 eisilio morr?u, coma dir?a o poeta irm?n: "do mal dos b?s e xe
1 nerosos, morr?u do mal da terra".
Se a sinxeleza moral ? sempre dif?cil de conquerir, o atranco
foi maior nos tempos de Castelao que fora naqueles mainos dos
devanceiros.
? verdade que, na mocedade, o mozo Castelao met?use, ou
met?rono, nas pequenas lonas locaes do seu Rianxo nadal, nem
1 bargantes, no intre en que Castelao comprom?tese co o gale
1 guismo, a traveso das Irmandades da Fala vaise alonxando da
pol?tica cativa pra non se precurar sen?n daquela Galicia ideal
que, coma unha estrela de prata brilaba no intre da s?a
concencia.
J Ao mesmo tempo, aseg?n dixo fai poucos d?as un cr?tico lite
rario que fora o seu amigo e disc?pulo no Instituto de Ponteve
dra, a traveso do galeguismo o arte do mestre Castelao t?rnase
1 m?is fondo e ferinte. Dende o ano 1916, cando milita nas Irman
I dades da Fala, ?rguese at? acadar a mesma categor?a dun Dau
; mir, dun Grosz, ou dun Hersfield, pois non se trataba somentes
1
1