BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
Estudos e investigacións sobre Xosé María Álvarez Blázquez
O gran tráfico que de sempre levou a centenaria Ponte Internacional, proporcións gardadas, dános unha idea do que foran na antigüidade os portos fluviais de Tui e de Valença do Minho a través das súas barcas de pasaxe. Quixeramos resaltar a importancia que na antigüidade tiveron as vías fluviais como medio de comunicación para o transporte de todo o tipo de mercadorías, precisamente nos tempos en que as estradas eran poucas e de non bo tránsito. A súa seguridade e economía seguen sendo, aínda hoxe en día, de grande utilidade na ampla rede de canais que atravesan toda Europa. Dos antigos portos tudenses, dous correspondían ás barcas portuguesa e galega. A primeira, da cámara municipal de Valença, traballaba xunto a vella Ponte da Veiga na parroquia de San Bartolomeu de Rebordáns; a outra barca, que era do cabido da catedral de Tui, traballaba no chamado Porto de Santa Baia, na parte de abaixo do actual parador de turismo. Entre as mercadorías que transitaban nelas tamén había as sacas dos correos dos dous países, e tamén delas temos algunha noticia. Nos mediados do ano 1837, e por motivo da ocupación de Valença polas tropas do barón de Leiría, o tránsito entre as dúas orelas estivo seriamente restrinxido, ficando soamente para os funcionarios e os correos que debían pasar. Deste xeito protestaba o barqueiro, un tal Luís Teixeira, en carta dirixida ao cabido da catedral, como arrendador da barca de pasaxe, na súa demanda para que se lle fixese unha rebaixa no prezo do arrendamento, pois desde o 18 de xullo ata o 7 de setembro do dito ano estivera sen traballar e que as poucas persoas e os correos que por alí pasaran estaban exentas de pago3. O mesmo Luís Teixeira, en data de 27 de decembro de 1846, fai unha nova petición de rebaixa ao cabido, nela expón as súas dificultades de semellantes circunstancias referentes ao peche da barca, pero nesta vez non podendo pasar nin os correos e comunicacións nacionais4. Este tempo de peche comezara o 21 de outubro ata o 5 novembro, e cun pase pola retribución de oito reais de vellón, que poucos podían pagar, ata o 4 de decembro. Nos datos postais achegados por García Pascual na súa obra sobre as marcas postais de Galicia5, na actual provincia de Pontevedra, as administracións de correos, como tales oficinas principais, eran as seguintes: Pontevedra, administración subalterna de 3ª categoría dependente da principal de Ourense. Correos por Santiago, Ourense e Vigo, tres días por semana. Fora Caixa principal do Reino; Tui, administración subalterna de 4ª clase dependente da principal de Ourense. Correos por A Guarda, Ourense e Vigo, tres días por semana. Fora Caixa principal do Reino; Vigo, administración subalterna de 4ª clase dependente da principal de Ourense. Correos por Ourense, Pontevedra e Tui, tres días por semana. Fora Caixa principal do Reino. Na carta de Correos e Postas das catro provincias galegas, trazada pola Dirección Xeral de Correos no ano 1863, as postas que circulaban pola provincia de PonteveNº 369 152