$olettn de la Real Academia Galtega 259
5 Por eso est?n frolidos os vales de Galicia,
e todos seus cami?os e os soutos c?mo est?n;
e todos arrecenden como xard?ns de froles,
que medran no inverno, cal medran no ver?n.
6 Cantemos a Galicia cantos sabemos d'ela,
cant?deme a Galicia cantos sab?s cantar;
que ? a terra rnais fermosa de todo o mundo, todo,
a terra mais fermosa que Dios quixo criar. ?
7 As froles dos seas h?rtos non cheiran nunca, nunca;
da xenio mesmo velas, t?n grato arrecender.
Sombrisas son as fontes que xurxen nos seus vales, ?
yo p? d'elas sentado a yauga sabe a mel.
8 0 sol, que a alumea, ? alegre e falangueiro,
y esparxe s?bor d'eia rienta a sua lus,
ao ver de tantas rosas os f?lxidos coores,
y en tbdolos cami?os de Cristo a Santa Crus.
9 As r?as de Galicia son mansas coma ovellas;
os aires que all chegan, soilo a bicalas van,
? e p?nse sentadi?os ? sombra das salgueiras,
mirando o que elas solas all facendo est?n. ?
10 Cant?deme .a Galicia cantos sabedes d'ela,
cant?deme a Galicia cantos sab?s cantar,
os que lev?is no peito amor as cousas boas,
os que unha voz do ceo o?stedes falar.
11 Os montes, se son outos, ? porque van os ventos
das cousas de Galicia noticias a contar,
e levan os arumes das froles dos seus cantos,
que, cal a nai aos fillos, os queren acochar.
12 iQu? grandes pi?eirales nos montes de Galicia!
1e cantos a?nda neles pod?an mais nacer 1
Se foran a coroa de todos seus petoutos,
a cantos nela hay probes dar?an de corner.
13 Sen cabo son os bosques, y est?n vizosos sempre;
par?s que .a terra toda quer?an cobexar,
e a sombra das suas poulas nas tardes do est?o
vifiesen all todos a rir e descansar.
14 Cant?deme a Galicia cantos sabedes d'ela,
cant?deme a Galicia cantos sab?s cantar,
os que lev?s nos labios a trompa d'un profeta,
un p?fano de cana cantos lev?s na man.
15 Sens fillos polo mundo cuberta t?n a terra
de bens e de riquezas, de nome e resplendor;
e cando eles axuntan os fillos de Galicia, ?
para mirar seus feitos parado ponse o sol.