?Venl... Xa rexorde tras dos picoutos
dos patrios montes.
?V?dea, qu? meiga! C' os setas pe??os sobre os petoutos,
?v?dea, qu? puras, gayas sorrisas nos hourizontes
prende, antre encaixes de rosicler!
?Qu? tray S lombo? ?Un brandeante feixe de palmas!
?E no regazo? ?Inmarcesibres croas de groria!
?E nas manci?as?'.?Trai o ?ureo libro da patria historia
onde xa os nomes dos que ? Nai deron vidas e yalmas
han de, por sempre, resprandecer!
?Ven... e co ela ven o sol novo das alegr?as!
Dependurados, coma trofeos, nos vellos cumes
das chousas vellas, l?yanse os grillos das servidumes, .,
mentres que un raudo vir de enerx?as ,?
novas rebute na fonda entrana do patrio chan;
ferven nas gorxas ledos cantares,
e na apacibre paz dos fogares
decote as voces dos de S?evia Manes sobranos?
??Bravo, filli?os! ?Ben, galicianos!
?Xa sodes libres!... ?Xa sodes bornes!? ?cantando est?n:
jOuh, se o Destino
fora crementel...
?Ouh, se benino ,
que eu c' os meus ollos vise o esprendente
sol que maxino,
quixera o Ceu!
?Ouh! Se, escoitando meu triste berro,
c' unha rayola da sua lus pura
me alomease na noite escura
do meu desterro,
?qu? felis eu!...
Pero ? inutle que contra o fado ruin me desmande.,.
V?los que xefes s?s na refrega,
v?las colunas da renacente Patria Gallega...
?v?la veredes rexenerada, pr?spera, e grande!
?v?la veredes, en xusto premio da her?ica brega,
acariciarvos con gradecido, ledo surrir!...
?Mestres: de aqu?la tede un recordo pr'o que suspira
inconsolabre, nesta moderna Babel que enxorda,
pr'o que na lira
tivo unha corda
que onte, sensibre, vibr?u con flebes, santas lembranzas,
y hoxe, m?is tesa, vibra c' o bico das esperanzas
evocadoras de ?ureo porvirl
ALEJANDRO MIGU?NS PARRADO
C?rdoba (Rep?blica Argentina), Febreiro do t912,