248 Dolel?? de la Real 5kcademie 6 ?llega
chamou, e por consiguente, coa manor cantidad pusibre de patria; era
pr'autros un anaco roubado ? Portugal; pra non poucos un pals de
parias, terra abonada de caciques, sin lei ? invocar os dreitos que da a
Patria, anque cargando con todolos deberes; pra poucos, moi poueos,
capaz de recramar e gozar o dreito de po?erse a par d'as demais rexi?s,
de figurar, quizais, en primeira fila antre alas.
As ideas ?brense camifio S; fin, os espritos lev?ntanse, prec?bense
os raios que anuncean a aurora de un novo d?a e son os poetas, pois,
como dixo o orador, te?en algo de videntes, os que a saudan c'os seus
cantos.
E priciso confesar que no medeo d`as dudas corren As veces pi
ligro as ideas; que alg?n eco sonou de rebeld?a. Nacesario ? encaixalos
pensamentos, facendo ir xuntas a imaxinaci?n e a refreusi?n.,
Eu, sifiores, ei valerme de un exempro pra espresalo que sobre o
important?simo punto penso, e perdonai a forma, moi en uso nos
nosos campos.
Te?o, sifiores, unha casi?a, modesta, probe, quizaves, mais ?
mifia, e qu?roa como as mini?as d'os meus ollos, como ? mesma vida.
Si a vise atacada, si algu?n quixera desconocer o santo respeto que
eu gardo as d'os meus vicifios, acodir?a ? impofierme dende onde me
aicontrase; si pegase lume nela, correr?a ? apagalo; si por alg?n lado
quixese esborrallarse, xuntar?a as mifias forzas todas e precurar?a sos
tela e reparala. Defenderiaa, en fin, sempre e, defender?aa dend& o
portal hastra o tellado, dend'o piso baixo hastr` a guardilla, c`o mesmo
antuseasmo e sin reparar no sacrificio d`a propia vida.
Mais o dito non priva pra que dentro d'a mifia casa tefia un cu
rrunchifio, que eu quero sobre todos. Ni?o d'os meus amores, sito ? que
me retiro ? descansar; ? ler ou esquirbir e no que reciblu e ricibe a
alma os m?is puros goces e cantos praceree, o cari?o que lle gardo, en
nada fai menguar o que ? casa enteira tefio, e visitoo ? menudo, e I
adornoo e penso n?1 sempre que estou lonxe.
Nosa casa ? Espa?a, Galicia o currunchi?o que mais queremos I
?ha de estrafiar ? naide que o mostremos as?, sempre e en todas par
tes; que precuremos adornala con cantos adornos poidan ?utras rexi?s (:
adornarse, que con cari?o a nomeemos, que por ela morramos, lonxe,
de saudades?
Quizavez unindo o meu curruncho a casa d'o vicifio, far?a unha
boa casa e a cousa non ti?a dificult?s que eu ben sei que o vici?o, meu
hirman, tauten o desexa; mais ?? que ambici?s que quizaves non se
apafian b?n coa filicid?? ?A que meternos en obras pr'as que acaso
4