?olet?n" de la Real 5kcademia Gallega 247
cantos que suben .? montafia, a Dios, en ondas de invisibres cheiros e
de infinitas armon?as; s?ntese o zoar d'as abellas, o bater d'os remos, o
suave queixume d'os pinos e dominando todo a campana d'a hermida,
tocando ? oraci?n.
A poesfa de aquelas horas en que todo esmorece, se recolle e
dorme coa noite, como aquelas en que desperta coa alborada, t?n
alma relixiosa e o poeta que a canta pricisa ter Fe.
Un poeta sin F? ama as ruinas, non polo recordo que encerran,
sinon por seren tales ruinas; non pode construir e nosoutros nacesitamos
levantar; falarfa nunha lingoa desconocida pr'a maor?a d`o noso pobo,
pricisamente cando recramamos un medeo de espresi?n d'os sente
mentos de todos. Un poeta sin. F? non pode respetar o noso pasado,
nin ter espranza no que est? por vir.
Temos que continar a nosa hest?rea, temos que levantar os espri
tos, fund?ndoos nun ideal com?n e non me parez sexa o millor modo,
rair de eles o que de m?is nobre terien, o que os fixo grandes un d?a
baixo o sino d'a cruz, que dend`o m?is alto d'as nosas torres derrama
os beneficios de unha relixi?n de paz e carid?.
lA Patria! ?Pro tefien patria os gallegos? preguntoume en certa
acasi?n e con segunda, un ilustrado fillo d'a naci?n vecifia.
Sf, temos os gallegos patria, por ela sintimos os fillos de este pafs
forte amor e si queremos que Galicia volva ? ser, si queremos que volva
? andar a nosa parada hest?rea, priciso ? barrer d'os espritps a duda
ue envolven e o desalento que levan ? alma as palabras d'o portugu?s.
Quizais ? este o punto en que o poeta gallego estivo m?is froxo,
quizais o que menos ispirou os seus cantos e este fen?meno invito ?
estudiar ?s doutos que me escoitan.
Sigros tras sigros de esquencemento e disprecio, ano tras ano de
tiranfa, roubarou os gallegos a f? na Patria: sintiana, non cabe dudalo,
defend?rona sempre, hastra renderlle a vida; m?is confundindo, quiza
ves, con ela'Os" que facendo mal uso d'o poder, aasoballaban e asoba
Ilan, nonalcontraron m?ritos pra cantala. Soced?a como ? aquel que
t?n unha mai que o maltrata: non alcontra motivos pra ensalzala, mais
def?ndea; non pode querela, pro respetaa e por nada pirmitirfa vela
aldraxada.
Quizaves non se ocurr?u ?s nosos poetas pregunt?rense que ? a
Patria pr'os gallegos, quizaves feita a pregunta non souperon, ou nou
se estreveron'? contestala. Era pra unhos e ainda ? Galicia a ?ltima
d'as provincias espafiolas, a Cenicienta, como m?is de unha vez se lle