Estudos e investigacións sobre María Mariño
BOLETÍN DA REAL ACADEMIA GALEGA
31 Arcadio LópezCasanova fala, a raíz dos atributos negativos e da coincidencia de opostos, do extravío do suxeito poético de María Mariño, que actúa ?como perdido nun labirinto? (2007: 17). 32 Vida, c. 15, nn 1 e 4; Camino, cc. 2829; Relación 5, nn 34. 33 Bataille (2000). 34 No seu derradeiro sermón, ?A despedida?, Buda di: ?Sed vuestras propias lámparas. Descansad sobre vosotros mismos, y sobre ningún auxilio exterior. Manteneos firmes en la verdad de vuestra lámpara. Buscad la libertad únicamente en la verdad, y no pidáis auxilio a nadie más que a vosotros? (Buda, 2007). 35 Unha nova confluencia coa tradición oriental: para o taoísmo, as tres virtudes fundamentais son a paz, a tranquilidade e o silencio (cfr. LaoTse, 2006). 36 Cfr. Valente, José Ángel ?La experiencia abisal?, en 2004. O autor lémbranos que a tradición racionalista grega determina como principio a idea de que ex nihilo nihil fit, ou que dende a nada nada pode ser feito ou xerado, fronte ó concepto de creación ex nihilo, a partir da nada, que é que a rexe no caso do pensamento místico. 37 Un dos maiores experimentadores da nada na tradición mística cristiá occidental é Miguel de Molinos; deste autor do século XVII é o seguinte fragmento: ?En este desierto y paraíso se deja Dios tratar, y solamente en este interior retiro se
oye aquella maravillosa, eficaz, interior y divina voz. Si quieres entrar en este cielo de la tierra, olvida todo cuidado y pensamiento, desnúdate de ti mismo, para que viva el amor de Dios en tu alma.? (1989, libro III, cap. XII, páx. 149). 38 Lembra este texto, coa súa reflexión sobre a brancura do papel e o silencio, a tradición xaponesa do Toko no ma; é, en principio, un espazo físico da casa tradicional que, por extensión, se refire ás pinturas caligráficas que se expoñen nel. Combinan o carácter gráfico e pictórico da composición co xogo espacial, posto que a imaxe adoita estar enmarcada nun branco, incluso chegan a situarse figuras illadas nas esquinas do lenzo, quedando o resto totalmente sen pintura. Cfr. Tanizaki (2000). Tamén existe en Xapón a tradición do kanshi, poema en chinés clásico que ten como tema referencial o baleiro do texto e como finalidade práctica a de servir de centro de contemplación. É referencia obrigatoria na literatura contemporánea a tradición que Mallarme inicia co seu ?Un Coup de Dés?. 39 Bergson, Henri (1985). 40 Por suposto, o esquecemento, que nega a memoria, pode ser interpretado como un valor negativo; é o caso do poema 31 de Verba que comenza, no que se acusa ós sentidos de privar da verdadeira identidade á voz poética, posto que anulan a vinculación esencial co real; por iso se refire a eles como ?Tómbola que nos leva esquecidos de nós mismos? (204).
51
Nº 368
