182 bolet?n de la Real ~cademia Gallega
Carrapetas de Labradas: Eu no mar e t? rio mar
?abride a porta que neva! ambos eh' andamos perdidos,
viudo por Montouto abaixo eu no mar d' os teus amores,
anoiteceume na serra. t? no mar d' os meus sentidos.
(
Non te cases na Monta?a Coraz?n que vives triste,
que che van a dar de dote ?porqu? n' as vivir alegre?
unha presilla d' av?as ?V?xom' entre duas silvas,
pra facer o larapote. non sei cal d' elas me prende.
Eu ven vin estar o Cura Sete xastres fan un home,
de querque?as nun balado; ; catorce fan un testigo,
entend?n por vida milla e fan falta vintecinco
qu' era un cepo de carballo. pra firmar calqu?r recibo.
As mozas de San Martillo Tecedora de bou lanzo, o
olen ? toxo pisado; ?tente ben na primadoira!
v?monos indo pra baixo s' algun galan te ven ver
a esculcas d' o resalado. b?telle coa lanzadoira.
Agora que ven o cuco Os ollos requeren ollos, : *'
tam?n ha de vir a cuca, o coraz?n, coraz?n, . . .
deixame dormir un sono o pano d'o teu mantelo
na tua cama, Farruca. requere o d' o meu calz?n.
?Cantan os galos ? dia, Mi?a mai por me casar ?
erguete, meu ben, e vaite: prometeume un a?o pego,
??C?mo m' hei d' ir, queridi?a! ? desque me ven casada
? ?c?mo m' hei d' ir e deixarte! non m' o deu branco nin negro.
Pasei pola tua porta, Eu caseime no Abril,
pidinch' auga e nom' a deche; a muiler pareu en Mayo;
?v?llame Dios, queridi?a, entre bodas e bautizo?
ingrata que te fixeche! anda un home regalado.
Xani?o, X ani?o, Xan, O cantar d' as costureiras
pernas de galo monteiro, ? un cantar moi baixi?o
andas enga?ando ?s nenas que non poden cantar alto
decindo qu' es vinculeiro. porque cantan de contino.
Cant' o galo, cant' o galo, Costureiras nonas quero,
rol? d' os anamorados; si m' as dan, cr?llome d' elas;
mozos que andades de rolda, quedan moitas noites lora,
nos vos pillen descuidados. non sei quen durme con elas.
?Viva moito, mi?a nai ?Costureiri?a bonita,
que me puxo a costureira! dime: ?d?nde tes a cama?
ven a yauga e non me molla, ?No poleiro d' as gali?as,
ven o sol e non me queima. nunha presilla de palla.
Eu cantar, canto que aturdo, Vindo por un souto abaixo
eu bailar, bailo que arraso, tropecei nunha carreira,
e cando estou coas mulleres coidando qu' era unha lebre
tam?n lles dou un abrazo. saleume unha costureira.