106 BOLETIN DE LA REAL ACADEMIA GALLEGA
?q?el idioma:
En que falan os ?nxeles aos nenos ?
,por . ele "deprendid? no cob de sua nai", como espresi?n mais
,axeitada e propia para'cantar;aquela,fermos?simalenda que de
beizos da sua nai ai?a, tam?n, adeprendido, ? a empregada polo
poeta para que tan ademir?bele tradiz?n se non perdera, mas
;que, pola contra, se conservara: e difundira. ,
Pero, ' ademais; Curros d? na . mesma "Intr?ducci?n ": !
Todo r tende ? unid?, lei, ? d'entre todas,
A maisineisorabre do Progreso; t
Y ?l que de cen naci?s un povo fixo,
Un idioma far? de cen dialeutos.
Como paran no mar todolos rios,
Como os rayos do sol paran nun centro,
Todalas l?nguas han de parar nunha,
Qu'hemos de falar todos, tarde ou cedo.
Esa fala pulida, idioma ?neco,
Mais que hoxe enriquecido, mais perfeuto,
Resume das palabras mais sonoras
Que aq?el?s,nos deixaron como en herdo;
Ese idioma, compendio dos idiomas,
Com'unha serenata pracenteiro,
Com'unha noite de luar doc?simo,
Ser? ?i qu? outro senon? ser? o galego.
O, amor de Curros ? lingua naici?a l?vao, como vemos, ?
profetizare a, sua universalidade. Ben sabernos que isto ? moi
dif?cil de acadar senon impos?bele; Curros sab?ao tam?n; nous
tante, vel'aqu? que, por maravilla do poema, ao se espallar a sona
de tan bel?sima composiz?n, ista universalizase, universaliz?n
dose as? e ? par o conosc?mento da lingua en que aquela foi es
cribida, xa conoscida nos seus albores pola pubricaz?n dos
c?lebres Cancioneiros galaicoportugueses do meioevo, que ti?an
sido creados naquela outra e xa tan lonxana' ?poca de ri
queza literaria na fala`'q?e .agora rexurde e se espalla de novo
antre o mundo culto, por obra dos poet?s como Rosal?a Castro
e Curros Enr?quez.